Nagranie rozmowy bez zgody i wiedzy drugiej strony jako dowód w sprawie cywilnej
Czy nagranie rozmowy, bez zgody i wiedzy drugiej strony może służyć jako dowód w sprawie cywilnej? Bardzo często w procesie zachodzi konieczność posłużenia się takim środkiem dowodowym. W orzecznictwie Sądu Najwyższego są dwa odmienne poglądy w tej kwestii. Jedno stanowisko stoi na straży poglądu, iż dowód z nagrania rozmowy jest niedopuszczalny, gdyż narusza ochronę tajemnicy do korespondencji. Drugi pogląd stanowi, że taki środek dowodowy jest dopuszczalny, albowiem prawo do obrony w swoich praw w Sądzie stoi wyżej niż tajemnica korespondencji. Wedle procedury cywilnej dowodem mogą być wszelkie fakty mające istotne znaczenie dla sprawy. Strona postępowania cywilnego, najczęściej w sprawie o rozwód lub w sprawie rodzinnej bardzo często wnosi o dopuszczenie dowodu z nagrania rozmowy, awantury lub innego zdarzenia nagranego bez zgody i wiedzy drugiej strony która uczestniczyła w rozmowie, bądź zdarzeniu objętym nagraniem. Z praktyki Sądów wynika, że takie dowody są wykorzystywane w postępowaniu dowodowym, albowiem w inny sposób niemożliwym byłoby wykazanie faktów na jakie powołuje się strona. W jednym z orzeczeń Sądu Najwyższego wskazano, że taki dowód może zostać dopuszczony przez Sąd, jeśli druga ze stron skutecznie nie zakwestionowała jego autentyczności ( Wyrok SN z dnia 25 kwietnia 2003r., I CKN 94/01 ).
Konieczność uczestniczenia obydwu stron w trakcie nagrywania
Sąd Najwyższy w jednym z orzeczeni dotyczących omawianego zagadnienia jako jedną z przesłanek, która powoduje, że czynności nagrywanie nie jest uznana jako niezgodna z prawem wskazał, że osoba nagrywana musi brać udział w tej czynności. W innym z orzeczeń Sądu Apelacyjnego uznano, że dowód z nagrania nie może zostać uznany za bezprawny w sytuacji, gdy nagrania zostały dokonane przez osobę występującą jako strona w procesie, albowiem jako uczestnik procesu sądowego nie narusza tajemnicy korespondencji ( Wyrok SA w Białym Stoku z dnia 31 Grudnia 2012r., sygn. akt: I ACa 504/11). W dalszej części Sąd Najwyższy rozpoznający, przedmiotową sprawę uznał, że brak bezprawności wynika także z prawa strony do Sądu. Na samym końcu stwierdzono że nagranie rozmowy może zostać uznane za sprzeczne z dobrymi obyczajami, ale nie jako działanie bezprawne (Wyrok SN z dnia 30 stycznia 2014r, sygn. akt: IV CSK 257/13 ).
Podsumowując, dowód z nagrania lub innego zdarzenia utrwalony bez zgody i wiedzy drugiej strony może być wykorzystany w sprawie cywilnej. Do Sądu należy oczywiście ocena wartości i waloru tego dowodu, a co za tym idzie ocena czy taki dowód dopuścić czy nie.